Barach

Wachtend op een volgende gang tijdens een diner zei mijn tafelheer “Mag ik je wat vragen, geloof jij ergens in?” Ik moet erg verbaasd gekeken hebben, want hij vervolgde met verontschuldigende blik “Het is hier misschien nu niet de gelegenheid, dus”?.

We vierden de 65e verjaardag van zijn moeder en ik moest dan ook even schakelen, maar vond zijn vraag te belangrijk om hem onbeantwoord te laten. “’Ja hoor, ik geloof zeker ergens in”, zei ik. Hij vervolgde zijn vraag. “Geloof je dan ook in God en denk je dat er hierna nog iets is”? Ikzelf ben Katholiek opgevoed, maar geloof ook in het Boeddhisme, Hindoeïsme, de Islam, het Jodendom en denk, indien je open staat voor andere mensen en goed doet, je dat ook terug krijgt.”

Zo, hij had nu wat hem bezig hield in een volzin op de dinertafel gelegd en ik kon kiezen of ik mezelf nu zou wijden aan een lekker hapje of wat dieper op zijn zielenroerselen in te gaan. Ik besloot tot het laatste. Het was nu mijn beurt om een tipje van de geloofssluier op te lichten. “God is voor mij alom vertegenwoordigd in energie. Die energie ervaar ik altijd om mij heen, in de mensen die ik ontmoet, in de natuur en in de dingen die ik doe”. “Mooi verwoord”, antwoordde mijn buurman. “ Zo, heb ik het nog nooit bekeken. "Energie", het woord bleef even hangen. "Heb je dat gelezen in een of ander boek of zo”? “Nee”, was mijn antwoord, ik denk er gewoon zo over. Dit is mijn manier van geloven." Ik zag mijn buurman nadenken....

Het was nu mijn beurt om hem een vraag te stellen. “Heb je wel eens ooit iets gelezen uit de Bijbel”? “ Nee”, zei hij. “Zou ik dat moeten doen dan?” Nou, zei ik, moeten niet, maar ik kan het je aanraden. Lees bij voorbeeld het boek Spreuken en als je wat meer stof tot nadenken wilt, lees dan Psalm 139”. “Gij peilt mijn hart”. Allemaal te vinden op internet.” “Wacht even, zeg het nog eens”, zei hij - ondertussen zijn smartphone tevoorschijn halend. “Even een notitie maken, anders vergeet ik het weer”. Ik zag hem wat noteren. “OK”, zei ik, "laat me bij gelegenheid via FaceBook, achter de schermen weten wat je bevindingen zijn." Hij woont namelijk in het buitenland en ik zie hem slechts een enkele keer als hij in Nederland is.

Ik dacht, als dat geen vieren en delen is!
Er werd een nieuwe gang geserveerd en ons gesprek eindigde net zo plotseling als het begonnen was. We brachten een toast uit op de gezondheid van de gastvrouw en genoten van het heerlijke eten.

Ingrid.