Barach

Gij die boven ons bent,Woorden ter bemoediging

Gij die één van ons bent,

Gij die bent-ook in ons,

mogen allen U zien- ook in mij,

moge ik uw weg bereiden,

moge ik dankbaar zijn voor alles,

wat mij ten deel valt.

Moge ik dan niet vergeten
de nood van de anderen.

Bewaar mij uw liefde

zoals Gij wilt dat allen in mijn liefde blijven.

Moge alles in mijn wezen U tot eer zijn,

en moge ik nooit wanhopen.

Want ik ben in Uw hand,

en in U is alle kracht en goedheid.             (Schrijver onbekend)

Lieve allemaal,

Op 13 mei zou onze bijeenkomst van Barach zijn die niet kan doorgaan.

Onze wereld is gewond, in crisis. Het coronavirus kan mensen wanhopig, angstig en eenzaam maken.

Zekerheden vallen weg, plannen worden uitgesteld onze bewegingsvrijheid wordt ingeperkt.

En toch Christus is verrezen met Pasen. Waar dan?

Kunnen we dwars door verwonding heen tot nieuw geloof en leven komen?

In de wereld waar mensen hun baan verliezen, ziek worden, alleen zijn. Ook in ons zelf: ons verdriet, ons ongeduld, onze eenzaamheid en twijfel. Twijfel en gewond raken horen bij geloven.

Als we de wond verzorgen kan die helen, ook al blijft er een litteken.

Anselm Grün schrijft: Daar waar ik gewond ben, ben ik ook gevoelig voor mijn medemensen.

Ik begrijp ze beter. En waar ik gewond ben, raak ik mijn eigen hart, mijn eigenlijke wezen.

We zien het rondom ons gebeuren hoe mensen in deze crisis boven zichzelf uitstijgen en allerlei

creatieve oplossingen bedenken en klaar staan voor elkaar. De inspiratie van de Verrezen Heer

bezielt wel velen. Daar kunnen we dankbaar voor zijn en voor al onze Barachleden wensen wij :

wij hopen dat bij ieder van jullie in eigen familiekring alles goed mag gaan, probeer moed te houden, probeer te genieten van de mooie lente en van elkaar.

Wij gedenken jullie in onze gebeden,

hartelijke groeten,
zrs. Delian en Veerle.

Ps. Sommige gedachten zijn overgenomen uit de brief van 16 april door ons Bestuur.

Briefje van Marja Wittenbols van 12 mei:

Hoe gaat het met jullie? Met de oorspronkelijke datum van de Barachbijeenkomst in de agenda gaan mijn gedachten naar jullie en al onze medeleden uit.

Hoe zou het met iedereen zijn? Zijn er zorgen om de eigen gezondheid of die van iemand van wie er veel gehouden wordt. Lukt het met het afstand houden en toch nabijheid voelen. Kunnen er nieuwe, zinvolle manieren gevonden worden om de dag door te komen, om niet ten prooi te vallen aan gevoelens van doelloosheid?

Dat denk ik dan als ik aan jullie en ons allemaal denk.

En dan het afscheid nemen van mensen zonder laatste gesprekken en zonder uitvaart.

Ik wens jullie en ons allemaal veel geduld, creativiteit en lieve mensen op afstand, in de buurt toe. Ik wens hoop en vertrouwen en, als het moet, overgave en berusting, omdat niet alles gaat zoals we zelf willen en plannen. Hopelijk tot snel,

Lieve groeten,
Marja